CANDIA 1669
Ο Τζώρτζης δεν μπορούσε να βρει ησυχία. Από την ημέρα που ο δούκας κι ο βεζίρης είχαν υπογράψει τη συνθήκη ένοιωθε ότι ο χρόνος του τελείωνε. Είχε ακολουθήσει πιστά μέχρι τώρα την εντολή του πατέρα του, την ίδια εντολή που είχαν ακολουθήσει κι οι πρόγονοι του εδώ και αιώνες.
Ήταν σίγουρος ότι η δοκιμασία που είχε ετοιμάσει ήταν αντάξια του πιο ικανού. Αυτού που θα κατάφερνε να λύσει τους γρίφους που οδηγούσαν στο κλειδί. Έμενε μόνο να κρύψει τα στοιχεία στο προκαθορισμένο σημείο. Μέρες τώρα προσπαθούσε και δεν κατάφερνε να πλησιάσει.
Σε μια βδομάδα τα πάντα θα άλλαζαν. Την Τρίτη σκέφτηκε... Όταν όλοι θα ήταν συγκεντρωμένοι μπροστά στο παλάτι. Την Τρίτη θα ήταν η τελευταία φορά... Και για τον Τζώρτζη η τελευταία ευκαιρία.
Ήρθαν στο νου του τα λόγια του πατέρα του. «Όταν η μοίρα κι η ανάγκη ορίσει θα αποκαλυφθεί ο θησαυρός. Και 543 χρόνια από τότε που ήρθε στο φως εκείνος που είπε ότι το φως είναι το κέντρο του κόσμου, ο αξιότερος όλων θα γίνει κάτοχος του». Έπρεπε να βιαστεί. Θα γινόταν όλα όπως ήταν σχεδιασμένα.
ΗΡΑΚΛΕΙΟ 2017
Ο Στέλιος κοίταξε ξανά τα σχέδια. Πόσο οικεία του φαίνονταν... Ακόμα δεν είχε ξεπεράσει την έκπληξη που ένοιωσε όταν σαν επιβλέπων αρχαιολόγος ήταν παρών στην ανεύρεση του κύβου.
Είχε περάσει από τότε σχεδόν ένας χρόνος. Ήταν κατά τη διάρκεια των εργασιών ανάπλασης της μικρής πλατείας κοντά στο Τουρχάν τζαμί, που είχε έρθει στο φως το μυστηριώδες αντικείμενο. Με την δική του επίβλεψη είχε μεταφερθεί στο μουσείο κι είχε ξεκινήσει αμέσως η μελέτη του.
Επρόκειτο για ένα τέλειο κύβο ακμής εξήντα εκατοστών, άγνωστης κατασκευής και προέλευσης με σύμβολα και σχέδια χαραγμένα στην επιφάνεια του. Έμοιαζε συμπαγής αν και λόγω Βάρους είχε εκτιμηθεί κούφιος. Φαινόταν να περιέχει κάτι και είχε στην μία του πλευρά ένα περίεργο μηχανισμό που έμοιαζε με κλειδαριά.
Μετά την δημοσιοποίηση του στα μέσα το γεγονός είχε πάρει τεράστιες διαστάσεις. Ήταν τόσο το ενδιαφέρον ώστε σε τρεις μόλις μέρες από την εύρεση του κύβου είχαν αφιχθεί στην πόλη διάσημοι εξερευνητές από κάθε γωνιά της γης. Ο Σέρλοκ Χολμς, η μις Μαρπλ, ο Ιντιάνα Τζόουνς, ο Ηρακλής Πουαρό, ο Τζέιμς Μποντ... είχαν εγκατασταθεί στα κεντρικά ξενοδοχεία κι είχαν ξεκινήσει αμέσως τις έρευνες.
Μετά από πολύμηνη μελέτη είχαν καταφέρει να αποκρυπτογραφήσουν τα σύμβολα και να οδηγηθούν στο σημείο όπου βρέθηκε πλήθος εγχάρακτων και ενεπίγραφων πινακίδων. Οι πινακίδες αυτές, οι οποίες ανέρχονταν σε διαφορετικές χρονικές περιόδους φαινόταν να περιέχουν δοκιμασίες και γρίφους που οδηγούν σε συγκεκριμένα σημεία. Υποστηριζόταν μάλιστα η άποψη ότι οδηγούσε στην ανεύρεση του κλειδιού ή του μηχανισμού ανοίγματος του μυστηριώδους κύβου.
Ο Στέλιος ήταν υπεύθυνος των ερευνών από την αρχή σχεδόν. Με πολυετείς σπουδές στην αρχαιολογία και μεταπτυχιακό στην αρχαία ιστορία και την γραφολογία είχε πρόσφατα διοριστεί διευθυντής του μουσείου. Κι ήταν αυτός που είχε καθυστερήσει την έρευνα μέχρι τώρα. Μέχρι να φτάσει η κατάλληλη στιγμή.
Μόνος στην μεγάλη αίθουσα ξανακοίταξε τον κύβο. Πήγε με τη σκέψη του στα παιδικά του χρόνια. Πόσες φορές είχε δει τα ίδια ακριβώς σύμβολα σχεδιασμένα σε ένα χαρτί πάνω στο μεγάλο γραφείο του παππού του... «Ένας χάρτης» έλεγε ο παππούς «όταν μεγαλώσεις θα γίνει δικός σου». Κι άλλες φορές... «δεν είναι ακόμα η ώρα, μη βιάζεσαι». Αυτό που τότε του είχε φανεί σαν παιχνίδι κι αργότερα σαν μία παραξενιά του παππού του τώρα γινόταν πραγματικότητα.
Θυμήθηκε τα λόγια του. «Θα έρθει μια μέρα που θα φανερωθεί μπροστά σου ο θησαυρός και θα τον ξαναδείς αυτό τον χάρτη. Κι ο ίδιος ο θησαυρός θα σε οδηγήσει στο κλειδί του. Και τότε θα ξέρεις τι ακριβώς πρέπει να κάνεις. Να θυμάσαι μόνο ότι ο θησαυρός ανήκει στον αξιότερο όλων. Αυτός που θα καταφέρει να λύσει τους γρίφους και να περάσει τις δοκιμασίες θα μπορέσει να τον αποκτήσει».
Είχε φτάσει η μέρα που περίμενε. Ήταν η σειρά του να κάνει το χρέος του και να τηρήσει την υπόσχεση που είχε δώσει στον παππού του.
Ο Στέλιος ήταν ο τελευταίος κρίκος της αλυσίδας που είχε αρχίσει να πλέκεται αιώνες πριν. Κι αυτός δεν είχε απλώς να ετοιμάσει και να φυλάξει μια δοκιμασία όπως οι πρόγονοι του. Έπρεπε να επιλέξει αυτούς που θα αγωνίζονταν για να φτάσουν στη λύση του μυστηρίου.
Ήταν πια όλα ξεκάθαρα στο μυαλό του. Ο κύβος έπρεπε χωρίς καθυστέρηση να μεταφερθεί σε κεντρικό σημείο της πόλης. Έγραψε δύο γραμμές σ' ένα χαρτί, έριξε μια τελευταία ματιά στον κύβο κι έκλεισε την πόρτα πίσω του.
Αύριο θα ήταν στις πρωινές εφημερίδες.
